28 Αυγ 2016

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ!


πηγή: Intime
Ο Ολυμπιακός σήμερα είναι τέζα. Σαν τον πυγμάχο που αφού τις άρπαξε για τα καλά, δέχθηκε και την τελειωτική και ξάπλωσε ακίνητος στο ριγκ, ενώ ο ρέφερυ μετράει 5..., 6..., 7... Λες να σηκωθεί πριν το δέκα;

Όποιος έχει μάτια, βλέπει τον Ολυμπιακό που είναι τέζα στο χορτάρι. Κάπου σκόνταψε και έπεσε. Κι όταν σηκώθηκε όρθιος πάλι ο Ολυμπιακός δεν δείχνει να πατάει γερά, ζαλισμένος είναι, πάει και δεν πάει.
Τι συμβαίνει στον Ολυμπιακό; Φως φανάρι το έργο. Άσε τους άλλους να μιλάνε για... μεταγραφές. Για τον Μαρινάκη που θα φτιάξει ομαδάρα. Σύμφωνοι. Πριν την πάμε τη δουλειά στο αύριο, δεν μας λένε αυτοί που... ξέρουν γιατί σήμερα ο Ολυμπιακός είναι αγνώριστος. Που παθαίνει πλάκες από ομαδίτσες κατώτερες. Αυτό δεν το λένε. Καίει αυτό.
Πριν από έξι χρόνια, καλοκαίρι του 2010, ο Μαρινάκης παίρνει από τον Σωκράτη Κόκκαλη τον Ολυμπιακό που είναι ένα σκέτο ερείπιο αγωνιστικά. Και αποκλείεται από μια... εβραϊκή ομάδα. Κάποια Μακάμπι, Χαποέλ, κάτι τέτοιο.
Ο Ολυμπιακός με Μαρινάκη ξαναβρέθηκε στο ίδιο αγωνιστικό ''σημείο'' όπως τότε που τον είχε εξαγοράσει. Που είχε χάσει το πρωτάθλημα του 2010, που είχε διασυρθεί στα play-off και αποκλεισμένος στην Ευρώπη από ομάδα του Ισραήλ. Όπως σήμερα! Αποκλεισμός από κάποια Μπερσεβά, κατώτερη μιας Χαποέλ, Μακάμπι, κάτι τέτοιο.
Ο κύκλος ζωής συμπληρώθηκε. Κράτησε έξι χρόνια, πιθανόν να διαρκούσε τέσσερα, επτά, τρία. Αυτό που δεν γνωρίζει κανείς σήμερα είναι πότε θα ξεκινήσει ο νέος κύκλος του Ολυμπιακού. Πότε θα ξεκολλήσει από εκεί που βρίσκεται, κι αν συνεχιστεί η κατηφόρα, αν βυθιστεί ακόμα πιο χαμηλά.
Αυτά τα πράγματα είναι άγνωστα. Απρόβλεπτα. Δεν προγραμματίζεις π.χ. την ομάδα να ξαναβρεθεί στους ομίλους του τσάμπιονς ληγκ μετά από ένα, τρία χρόνια. Όπως δεν προβλέπεις ότι ο κύκλος της ανόδου, της έξαρσης θα κρατήσει τέσσερα, πέντε χρόνια.
Ο Μαρινάκης έχει συμπληρώσει 20 χρόνια στον εφοπλισμό. Γνωρίζει πολύ καλά, έχει βιώσει και στη ναυτιλία τους κύκλους ζωής. Το επάνω-κάτω. Το κάτω-επάνω. Δεν υπάρχει ισογραμμή στις μπίζνες, στη ζωή. Κι ακόμα ότι είναι μάλλον απίθανο ένας μεγαλομέτοχος να κρατήσει το πακέτο μετοχών μιας ΠΑΕ μέχρι το θάνατό του.
Τι θα κάνει ο Μαρινάκης; Πώς το σκέπτεται το πράμα. Άντε φτου και από την αρχή; Να φάει χώμα από τον Αλαφούζο, ίσως τον Μελισσανίδη και τον Σαββίδη. Και να ξαναβρεθεί πάλι στα ίδια; Να ξαναπάρει το κωλοπρωτάθλημα με κάποιον άλλον Γκιρτζίκη στην ΕΠΟ κι έναν Κοντονή να το παίζει Μπαρμπα-Γιώργος που βαράει μάπες στο Θέατρο Σκιών του Καραγκιόζη.

Ο Ολυμπιακός σήμερα είναι τέζα. Σαν τον πυγμάχο που αφού τις άρπαξε για τα καλά, δέχθηκε και την τελειωτική και ξάπλωσε ακίνητος στο ριγκ, ενώ ο ρέφερυ μετράει 5..., 6..., 7... Λες να σηκωθεί πριν το δέκα;
Όποιος έχει μάτια, βλέπει τον Ολυμπιακό που είναι τέζα στο χορτάρι. Κάπου σκόνταψε και έπεσε. Κι όταν σηκώθηκε όρθιος πάλι ο Ολυμπιακός δεν δείχνει να πατάει γερά, ζαλισμένος είναι, πάει και δεν πάει.
Τι συμβαίνει στον Ολυμπιακό; Φως φανάρι το έργο. Άσε τους άλλους να μιλάνε για... μεταγραφές. Για τον Μαρινάκη που θα φτιάξει ομαδάρα. Σύμφωνοι. Πριν την πάμε τη δουλειά στο αύριο, δεν μας λένε αυτοί που... ξέρουν γιατί σήμερα ο Ολυμπιακός είναι αγνώριστος. Που παθαίνει πλάκες από ομαδίτσες κατώτερες. Αυτό δεν το λένε. Καίει αυτό.
Πριν από έξι χρόνια, καλοκαίρι του 2010, ο Μαρινάκης παίρνει από τον Σωκράτη Κόκκαλη τον Ολυμπιακό που είναι ένα σκέτο ερείπιο αγωνιστικά. Και αποκλείεται από μια... εβραϊκή ομάδα. Κάποια Μακάμπι, Χαποέλ, κάτι τέτοιο.
Ο Ολυμπιακός με Μαρινάκη ξαναβρέθηκε στο ίδιο αγωνιστικό ''σημείο'' όπως τότε που τον είχε εξαγοράσει. Που είχε χάσει το πρωτάθλημα του 2010, που είχε διασυρθεί στα play-off και αποκλεισμένος στην Ευρώπη από ομάδα του Ισραήλ. Όπως σήμερα! Αποκλεισμός από κάποια Μπερσεβά, κατώτερη μιας Χαποέλ, Μακάμπι, κάτι τέτοιο.
Ο κύκλος ζωής συμπληρώθηκε. Κράτησε έξι χρόνια, πιθανόν να διαρκούσε τέσσερα, επτά, τρία. Αυτό που δεν γνωρίζει κανείς σήμερα είναι πότε θα ξεκινήσει ο νέος κύκλος του Ολυμπιακού. Πότε θα ξεκολλήσει από εκεί που βρίσκεται, κι αν συνεχιστεί η κατηφόρα, αν βυθιστεί ακόμα πιο χαμηλά.
Αυτά τα πράγματα είναι άγνωστα. Απρόβλεπτα. Δεν προγραμματίζεις π.χ. την ομάδα να ξαναβρεθεί στους ομίλους του τσάμπιονς ληγκ μετά από ένα, τρία χρόνια. Όπως δεν προβλέπεις ότι ο κύκλος της ανόδου, της έξαρσης θα κρατήσει τέσσερα, πέντε χρόνια.
Ο Μαρινάκης έχει συμπληρώσει 20 χρόνια στον εφοπλισμό. Γνωρίζει πολύ καλά, έχει βιώσει και στη ναυτιλία τους κύκλους ζωής. Το επάνω-κάτω. Το κάτω-επάνω. Δεν υπάρχει ισογραμμή στις μπίζνες, στη ζωή. Κι ακόμα ότι είναι μάλλον απίθανο ένας μεγαλομέτοχος να κρατήσει το πακέτο μετοχών μιας ΠΑΕ μέχρι το θάνατό του.
Τι θα κάνει ο Μαρινάκης; Πώς το σκέπτεται το πράμα. Άντε φτου και από την αρχή; Να φάει χώμα από τον Αλαφούζο, ίσως τον Μελισσανίδη και τον Σαββίδη. Και να ξαναβρεθεί πάλι στα ίδια; Να ξαναπάρει το κωλοπρωτάθλημα με κάποιον άλλον Γκιρτζίκη στην ΕΠΟ κι έναν Κοντονή να το παίζει Μπαρμπα-Γιώργος που βαράει μάπες στο Θέατρο Σκιών του Καραγκιόζη.
αποδυτηριακιας